کد مطلب:236824 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:300
آداب زیارت
- سفر زیارتی، سفری روحانی و معنوی است؛ پس، زائر پیش از
[ صفحه 16]
حركت به سوی مشهد مقدس، باید خویش را از نظر روحی آماده گرداند و از لحظه ای كه لوازم سفر را آماده می سازد، همه ی رفتار و كردارش گویای سفری معنوی باشد و بداند كه زیارت، غیر از سیاحت و تجارت و دیدار از بناهای باستانی است؛ باید از آغاز سفر به گونه ای رفتار شود كه شوق دیدار محبوب از سیمای زائر نمایان باشد.
- زیارت، مستحب است. اما ادای حقوق مالی - مانند خمس و زكات - واجب است؛ بنابراین، شایسته است زائر پیش از سفر، مالش را از این آلودگی ها پاك كند و با مال حلال به زیارت بپردازد.
- پیش از سفر، غسل زیارت كند؛ زیرا این غسل، معنویتی ویژه به انسان می بخشد و از آن پس بكوشد در طول مسافرت همواره با وضو باشد.
- با خواندن آیاتی از قرآن مجید و زمزم ذكرها، جانش را سرشار از معنویت كند و این حال روحانی را تا پایان سفر پاس بدارد و از این رو، از گفتار لغو و بیهوده بپرهیزد.
- زائر باید خستگی راه را فراموش كند و در این باره حتی كلمه ای بر زبان جاری نسازد، مگر عاشق در راه رسیدن به معشوق اظهار خستگی می كند؟! زائر چون به مشهد می رسد، با «غسل زیارت» غبار راه را از تنش می زداید. هنگام غسل، از خداوند
[ صفحه 17]
و امام رضا علیه السلام بخواهد كه غبار گناه را از چهره ی جانش بشویند. شایسته است كه زائر همواره زیارت را با معنویت غسل زیارت همراه سازد.
- پوشش باید پاكیزه و خوشبو باشد و شایسته است زائر بهترین لباس شایسته ی دیدار دوست را بر تن كند.
- حرم، بارگاه ملكوتی امام است. از این رو، زائر باید آداب حضور در پیشگاه امام را ارج نهد. باید در حرم به آرامی گام بردارد؛ زیرا حرم جایگاه نزول فرشتگان است.
- هنگام تشرف به حرم، با زمزم تكبیر (الله اكبر) و تحمید (الحمدلله) و تسبیح (سبحان الله) و تهلیل (لااله الا الله) همواره خود را آماده ی شرفیابی به محضر امام را نگاه دارد و بداند كه امام همه ی كارهایش را می بیند.
- هنگام ورود به حرم، اذن دخول بخواند و پس از اجازه گرفتن وارد حرم شود. دل نازكی و جاری شدن اشك بر گونه ها، اجازه ی امام است. پس چه خوب است با چشمی اشكبار به حرم مشرف شود!
- زائر باید پیش از تشرف، آنچه حضور قلب را بر هم می زند، برطرف كند و بكوشد كه مسائل دنیوی، او را از چشیدن لذت سخن گفتن با یار باز ندارند.
- با پای راست به حرم در آید و با پای چپ بیرون آید.
[ صفحه 18]
بهتر است زائر پشت به قبله و رو به ضریح بایستد و زیارت را با گریه و زاری بخواند. زیارت كوتاه همراه با اشك، از زیارت طولانی بی توجه بهتر است.
- ای زائر! دهانت را خوشبو ساز تا زائران دیگر را نیازاری، در آنچه می خوری دقت كن و مسواك را فراموش مكن!
- شایسته است زائر، زیارت یا دعایی را كه از اهل بیت علیهم السلام رسیده است، با تلفظ درست و با توجه كامل بخواند. بهتر است زیارت «امین الله» و «جامعه كبیره» را - كه از بهترین دعاهای مأثوره اند - با توجه به معانی بخواند.
- چنانچه توانستی، بی مزاحمت برای دیگران، كنار ضریح رفته، با چشمی اشكبار سخنانت را با امام خویش در میان گذار و با وی راز و نیاز كن!
- هنگام دیدن ضریح، «الله اكبر» بگو، دست بر سینه بگذار و سلام بده!
- زائر با بوسیدن جای جای آستانه مقدسه، محبت و علاقه ی درونی اش را به امام باز می نماید، اما نباید هنگام بوسیدن ضریح مقدس علی بن موسی الرضا علیه السلام، مؤمنان و شیعیان را آزار دهد.
- زائر نباید هنگام بوسیدن آستان، پیشانی بر زمین گذارد. شاید كسی گمان برد كه بر امام سجده می كند.
- پس از خواندن زیارت نامه - در بالای سر یا مسجد متصل به
[ صفحه 19]
حرم - دو ركعت نماز زیارت بخوان! می توان یك نماز دو ركعتی، مانند نماز صبح با نیت نماز زیارت خواند. البته بهتر است در ركعت اول سوره ی یس و در ركعت دوم سوره ی الرحمن خوانده شود.
- در قنوت نماز زیارت، حاجت های خود و دیگر مؤمنان را از خداوند بخواهد كه از بهترین زمان ها برای دعا است. دعا برای نزدیك شدن ظهور آقا زمان (عج) فراموش نشود.
- همواره در حرم، ادب را ارج بگذار! بلند سخن مگو! پشت به ضریح ماست! چشمانت را بر حرام فروبند! خواهران، بیش از پیش وقار خویش را پاس بدارند و حجابشان را به درستی رعایت كنند.
- با خواندن قرآن و دعا و هدیه كردنش به روح و پیامبر و اهل بیت - صلوات الله علیهم - خود را به آنان نزدیك گردان!
- با امام خویش پیمان ببند كه در پاكسازی درونت بكوشی و از ایشان بخواه كه بردباری و شكیبایی ات عنایت كنند و تو را برای خود تربیت كنند!
- پدر، مادر، استادان، دوستان و آشنایان را هنگام زیارت و خواندن دعا هرگز فراموش مكن!
-اگر زیارتت، با نماز همزمان شد، نخست نماز را در اول وقت بخوان و سپس به زیارت بپرداز.
- از دعا برای برقراری نظام حكومت اسلامی و اصلاح امور مسلمانان و مستضعفان جهان غفلت مكن!
[ صفحه 20]
- هنگام نماز (واجب یا مستحب) نباید بر ضریح پیشی گرفت یا در برابر آن ایستاد؛ زیرا این بی احترامی به امام است و علما آن را نهی كرده اند. حتی برخی مراجع چنین نمازی را باطل می دانند؛ پس، نمازها را بالای سر امام یا جایی كه از ضریح دور است و نزد مردم، بی احترامی به امام به شمار نمی آید، بخوان.
- یكی از كارهای بسیار مهم كه هر روز انسان باید انجام دهد، بررسی كردار و گفتار خویشتن است. بررسی خویشتن یكی از نشانه های پیروان راستین اهل بیت علیهم السلام؛ از این رو، هرگاه به حرم مشرف شدی، پرونده خود را بررسی كن! به گناهان خویش نظری بیفكن و با اشك توبه، تیرگی و زنگار را از دلت بزدای. امام رضا علیه السلام را واسطه ی بخشش گناهان خود قرار ده. اگر كارهای نیك خود را به یاد آوردی، خدا را شكر كن، مراقب باش كه عجب و غرور، تو را در كام خویش نبلعد.
- هنگام جدایی از حرم و بازگشت به وطن، دعای وداع بخوان و با كمال ادب، امام را وداع گو و از او بخواه كه این دیدار را آخرین زیارت تو قرار ندهد!
[ صفحه 23]
[ صفحه 16]
حركت به سوی مشهد مقدس، باید خویش را از نظر روحی آماده گرداند و از لحظه ای كه لوازم سفر را آماده می سازد، همه ی رفتار و كردارش گویای سفری معنوی باشد و بداند كه زیارت، غیر از سیاحت و تجارت و دیدار از بناهای باستانی است؛ باید از آغاز سفر به گونه ای رفتار شود كه شوق دیدار محبوب از سیمای زائر نمایان باشد.
- زیارت، مستحب است. اما ادای حقوق مالی - مانند خمس و زكات - واجب است؛ بنابراین، شایسته است زائر پیش از سفر، مالش را از این آلودگی ها پاك كند و با مال حلال به زیارت بپردازد.
- پیش از سفر، غسل زیارت كند؛ زیرا این غسل، معنویتی ویژه به انسان می بخشد و از آن پس بكوشد در طول مسافرت همواره با وضو باشد.
- با خواندن آیاتی از قرآن مجید و زمزم ذكرها، جانش را سرشار از معنویت كند و این حال روحانی را تا پایان سفر پاس بدارد و از این رو، از گفتار لغو و بیهوده بپرهیزد.
- زائر باید خستگی راه را فراموش كند و در این باره حتی كلمه ای بر زبان جاری نسازد، مگر عاشق در راه رسیدن به معشوق اظهار خستگی می كند؟! زائر چون به مشهد می رسد، با «غسل زیارت» غبار راه را از تنش می زداید. هنگام غسل، از خداوند
[ صفحه 17]
و امام رضا علیه السلام بخواهد كه غبار گناه را از چهره ی جانش بشویند. شایسته است كه زائر همواره زیارت را با معنویت غسل زیارت همراه سازد.
- پوشش باید پاكیزه و خوشبو باشد و شایسته است زائر بهترین لباس شایسته ی دیدار دوست را بر تن كند.
- حرم، بارگاه ملكوتی امام است. از این رو، زائر باید آداب حضور در پیشگاه امام را ارج نهد. باید در حرم به آرامی گام بردارد؛ زیرا حرم جایگاه نزول فرشتگان است.
- هنگام تشرف به حرم، با زمزم تكبیر (الله اكبر) و تحمید (الحمدلله) و تسبیح (سبحان الله) و تهلیل (لااله الا الله) همواره خود را آماده ی شرفیابی به محضر امام را نگاه دارد و بداند كه امام همه ی كارهایش را می بیند.
- هنگام ورود به حرم، اذن دخول بخواند و پس از اجازه گرفتن وارد حرم شود. دل نازكی و جاری شدن اشك بر گونه ها، اجازه ی امام است. پس چه خوب است با چشمی اشكبار به حرم مشرف شود!
- زائر باید پیش از تشرف، آنچه حضور قلب را بر هم می زند، برطرف كند و بكوشد كه مسائل دنیوی، او را از چشیدن لذت سخن گفتن با یار باز ندارند.
- با پای راست به حرم در آید و با پای چپ بیرون آید.
[ صفحه 18]
بهتر است زائر پشت به قبله و رو به ضریح بایستد و زیارت را با گریه و زاری بخواند. زیارت كوتاه همراه با اشك، از زیارت طولانی بی توجه بهتر است.
- ای زائر! دهانت را خوشبو ساز تا زائران دیگر را نیازاری، در آنچه می خوری دقت كن و مسواك را فراموش مكن!
- شایسته است زائر، زیارت یا دعایی را كه از اهل بیت علیهم السلام رسیده است، با تلفظ درست و با توجه كامل بخواند. بهتر است زیارت «امین الله» و «جامعه كبیره» را - كه از بهترین دعاهای مأثوره اند - با توجه به معانی بخواند.
- چنانچه توانستی، بی مزاحمت برای دیگران، كنار ضریح رفته، با چشمی اشكبار سخنانت را با امام خویش در میان گذار و با وی راز و نیاز كن!
- هنگام دیدن ضریح، «الله اكبر» بگو، دست بر سینه بگذار و سلام بده!
- زائر با بوسیدن جای جای آستانه مقدسه، محبت و علاقه ی درونی اش را به امام باز می نماید، اما نباید هنگام بوسیدن ضریح مقدس علی بن موسی الرضا علیه السلام، مؤمنان و شیعیان را آزار دهد.
- زائر نباید هنگام بوسیدن آستان، پیشانی بر زمین گذارد. شاید كسی گمان برد كه بر امام سجده می كند.
- پس از خواندن زیارت نامه - در بالای سر یا مسجد متصل به
[ صفحه 19]
حرم - دو ركعت نماز زیارت بخوان! می توان یك نماز دو ركعتی، مانند نماز صبح با نیت نماز زیارت خواند. البته بهتر است در ركعت اول سوره ی یس و در ركعت دوم سوره ی الرحمن خوانده شود.
- در قنوت نماز زیارت، حاجت های خود و دیگر مؤمنان را از خداوند بخواهد كه از بهترین زمان ها برای دعا است. دعا برای نزدیك شدن ظهور آقا زمان (عج) فراموش نشود.
- همواره در حرم، ادب را ارج بگذار! بلند سخن مگو! پشت به ضریح ماست! چشمانت را بر حرام فروبند! خواهران، بیش از پیش وقار خویش را پاس بدارند و حجابشان را به درستی رعایت كنند.
- با خواندن قرآن و دعا و هدیه كردنش به روح و پیامبر و اهل بیت - صلوات الله علیهم - خود را به آنان نزدیك گردان!
- با امام خویش پیمان ببند كه در پاكسازی درونت بكوشی و از ایشان بخواه كه بردباری و شكیبایی ات عنایت كنند و تو را برای خود تربیت كنند!
- پدر، مادر، استادان، دوستان و آشنایان را هنگام زیارت و خواندن دعا هرگز فراموش مكن!
-اگر زیارتت، با نماز همزمان شد، نخست نماز را در اول وقت بخوان و سپس به زیارت بپرداز.
- از دعا برای برقراری نظام حكومت اسلامی و اصلاح امور مسلمانان و مستضعفان جهان غفلت مكن!
[ صفحه 20]
- هنگام نماز (واجب یا مستحب) نباید بر ضریح پیشی گرفت یا در برابر آن ایستاد؛ زیرا این بی احترامی به امام است و علما آن را نهی كرده اند. حتی برخی مراجع چنین نمازی را باطل می دانند؛ پس، نمازها را بالای سر امام یا جایی كه از ضریح دور است و نزد مردم، بی احترامی به امام به شمار نمی آید، بخوان.
- یكی از كارهای بسیار مهم كه هر روز انسان باید انجام دهد، بررسی كردار و گفتار خویشتن است. بررسی خویشتن یكی از نشانه های پیروان راستین اهل بیت علیهم السلام؛ از این رو، هرگاه به حرم مشرف شدی، پرونده خود را بررسی كن! به گناهان خویش نظری بیفكن و با اشك توبه، تیرگی و زنگار را از دلت بزدای. امام رضا علیه السلام را واسطه ی بخشش گناهان خود قرار ده. اگر كارهای نیك خود را به یاد آوردی، خدا را شكر كن، مراقب باش كه عجب و غرور، تو را در كام خویش نبلعد.
- هنگام جدایی از حرم و بازگشت به وطن، دعای وداع بخوان و با كمال ادب، امام را وداع گو و از او بخواه كه این دیدار را آخرین زیارت تو قرار ندهد!
[ صفحه 23]